Nang kaninang ako’y natrapik, wala akong magawa kundi ang kunan ng larawan ang mga kasabay ko sa jeep.
Conscious si kuya… sama kasi ng tingin ko sa kanya. Heheheh…
Calm Before The Storm
Acceptance is the first step to inner calm
Nang kaninang ako’y natrapik, wala akong magawa kundi ang kunan ng larawan ang mga kasabay ko sa jeep.
Conscious si kuya… sama kasi ng tingin ko sa kanya. Heheheh…
Calm Before The Storm 
Nice one. Mas maganda ito kung gawin mo na ring series, Jher. Lubos lubusin mo nah! ;-p
Dylan – salamat ateng. pinaglalaruan ko lang ang camera ng telepono ko. bahala na pag sinipag. 🙂
Shy sila. O antok lang. Hehe. Sang-ayon ako kay Dylan Gozum. Series! Series! Pero ingat at baka ma-snatch-an ka.
Toni – Actually antok talaga. Grabe ang trapik kanina eh lahat kami nakatulog na. Hmm… oo nga no. I have to find that watermarking program chuva for photos.
parang gwapo yong kalbo…
nice photos…and yes, make this a series. jher, sisteretta…miss kita..bat kaya? hehehe..mwah!
Great photos, Jher.. More, more, more!
okay sa pics ah. yup. actually, magandang subject nga sa mga pics yung mga tipong “daily life” ng pinoy, tulad nyan, nakasakay sa jeep 🙂
bananas – actually cute talaga sya. hehehehe. mag aaply yata ng trabaho may dalang folder.
anna – sister miss na rin kita!
dinna – thanks thanks.
jt – thank you!
OO nga, galing niyang idea na iyan. Matagal ko nang gustong gawin iyan, kunan ang mga ordinaryong tao sa araw-araw na ginagawa nila kaso walang camera ang cp ko. Medyo nakakatakot naman kung ilalabas ko iyong digicam baka maholdup, snatch, at kung anik-anik pa saka nagpa-flash kapag medyo madilim ang lugar, delikado makasuhan pa ako. Continue this hobby, hehehe. Galing!!!
Mabuti walang nagp-PDA sa mga nakunan mo, dami na rin akong nakakasabay sa jeep na ganoon, kababata pa. Well, buntot nila hila nila. Pero kung ako ang magulang noon, hinila ko ang di dapat hilahin sa mga iyon (hehehe)